Παραδειγματιστείτε...

Η Παναγία μας έφυγε απ' τον κόσμο αυτό χωρίς να μας κρατά κακία που θανατώσαμε το Παιδί Της. Αυτό είναι ένα μικρό μέρος από το μεγαλείο Της, την ομορφιά Της, την αληθινή αγάπη Της.

Επομένως

, τιμώ τη γιορτή Της, όταν κάνω κι εγώ κάτι για να υπερβώ τον εγωισμό μου, το πείσμα μου, τους εσωτερικούς μου πόνους για όσους με πόνεσαν και με πλήγωσαν.

Αυτή η γιορτή, λοιπόν, μας προκαλεί και μας προσκαλεί να μπούμε περισσότερο στο χώρο της αληθινής αγάπης, της συγχώρεσης, της της ευρύχωρης καρδιάς για τον συνάνθρωπο.

Τώρα το καλοκαίρι δίνονται πολλές αφορμές για όλα αυτά, καθώς ερχόμαστε πιο κοντά με αγαπημένα πρόσωπα, με αποτέλεσμα και να χαρούμε, αλλά και να λυπηθούμε. Να πληγωθούμε αλλά και πολλές φορές να πληγώσουμε....

Τα κλειστά μάτια της Παναγίας μας, η Κοίμησή της ίσως βοηθήσουν τα δικά μας μάτια να δουν κάπως αλλιώς τις σχέσεις με τους συνανθρώπους μας.