Μικρή αναδρομή στο αίτημα της πεζοδρόμησης των παραλιών

(από το γραφείο τύπου της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ)

Το 2006 με πρωτοβουλία της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ είχαν συγκεντρωθεί εκατοντάδες υπογραφές Ναυπακτίων υπέρ της πεζοδρόμησης των παραλιών. Αυτές κατατέθηκαν στο τότε δημοτικό συμβούλιο (δήμαρχος ο κ. Γιάννης Νταουσάνης) και το θέμα συζητήθηκε σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Αίτημα των συμπολιτών μας που υπέγραφαν το κείμενο ήταν η πεζοδρόμηση των παραλιών για το διάστημα από την 25η Μαρτίου μέχρι τα παζάρια.Δυστυχώς το τότε δημοτικό συμβούλιο ακολούθησε την τακτική "στρίβειν δια του αρραβώνος". Ενώ ο κ. Νταουσάνης ήταν

από τους υπογράφοντες το κείμενο και δήλωνε υπέρ της μόνιμης πεζοδρόμησης των παραλιών, ανέβαλε το προς συζήτηση θέμα, για να προηγηθεί δημόσια συζήτηση (έτσι έλεγαν τότε την διαβούλευση). Και βέβαια το θέμα δεν επανήλθε στο δημοτικό συμβούλιο για λήψη απόφασης. Μείναμε στην δημόσια συζήτηση.

Επιμένοντας η ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ έφερε ξανά το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο την τετραετία της θητείας του κ. Παπαθανάση. Το αποτέλεσμα ήταν η επιμήκυνση κατά δεκαπέντε ημέρες, της χρονικής περιόδου που οι παραλίες είναι ανοικτές στους πεζούς.Από 15/6 έως 31/8 που ήταν μέχρι τότε, έγινε από 10/6 έως 10/9 που ισχύει μέχρι σήμερα.

Σήμερα η ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ εξακολουθεί να επιμένει στην ίδια λογική. Το θέμα επανήλθε για συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο. Να πούμε εδώ, ότι πολλές φορές έχουν συζητηθεί θέματα στο δημοτικό συμβούλιο μετά από αιτήσεις πολιτών. Όμως το αίτημα της πεζοδρόμησης των παραλιών, είναι εκείνο που μακράν των άλλων, έχει συγκεντρώσει τον μεγαλύτερο αριθμό πολιτών που αιτούνται την συζήτηση. Θεωρούμε ότι αυτό (και όχι μόνο) είναι ισχυρή ένδειξη, ότι το συγκεκριμένο αίτημα είναι υπερ - ώριμο στην τοπική κοινωνία. Γι αυτό και ευελπιστούμε πως ήρθε η ώρα να γίνει πράξη.

Δείτε λοιπόν ποιό είναι το κείμενο που το 2006 συνυπέγραφαν εκατοντάδες Ναυπάκτιοι.

"ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ, μια πόλη που αξίζει να ζεις, αξίζει να την επισκεφθείς

Αυτό είναι το όνειρο μας. Στη Ναύπακτο να ζούμε μια καθημερινότητα αξιοβίωτη. Είναι δικαίωμα μας και το απαιτούμε.

Γι αυτό το λόγο αντιμετωπίζουμε τους τελευταίους ελεύθερους χώρους ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως αντικείμενο προς πώληση.

Η Βαριά, το Ξενία, οι παραλίες, το αλσύλλιο του Γριμπόβου, ο χώρος των παζαριών, το λοφάκι της Δεξαμενής, τα κληροδοτήματα, οι πλατείες, οι δρόμοι που θα πρέπει να πεζοδρομηθούν είναι οι ελάχιστοι αναγκαίοι ελεύθεροι χώροι που μπορούν να αγκαλιάσουν ανθρώπινες - κοινωνικές δραστηριότητες που να ξεφεύγουν από το αλισβερίσι της καθημερινότητας. Ζούμε σε μια πόλη που οκτώ μήνες το χρόνο «δουλεύει με τα τραπεζάκια έξω». Γι αυτό έχουμε το δικαίωμα να αναπνέουμε το οξυγόνο των ελεύθερων χώρων, να δημιουργούμε να επικοινωνούμε.

Τα τελευταία χρόνια οι Δημοτικές αρχές κινήθηκαν σ' άλλα μονοπάτια. Αντιμετώπισαν το πρόβλημα «λογιστικά». «Τόσα δίνω - πόσα θες;» και είναι έτοιμες να θυσιάσουν τα πάντα (δηλαδή, εμάς τους κατοίκους της πόλης) στο όνομα μιας «δήθεν» ανάπτυξης που δεν καταλαβαίνει την πολύ απλή σκέψη του τίτλου. Αν σε μια πόλη αξίζει να ζεις, αν τη χαίρονται πρώτα απ' όλα οι κάτοικοι της, τότε μόνο αξίζει να την επισκεφθεί οποιοσδήποτε άλλος.

Εμείς που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, θέλουμε να σταματήσουμε την πορεία της παράδοσης των ελεύθερων χώρων σε συμφέροντα. Διεκδικούμε να μην χαθεί κανένας ελεύθερος χώρος στο κέντρο της πόλης, στις επεκτάσεις και στα διαμερίσματα. Διεκδικούμε την καλύτερη δυνατή αναμόρφωση όλων των ελεύθερων χώρων προς όφελος της κοινωνίας. Διεκδικούμε να μας επιστραφεί ότι έχει παραδοθεί στα συμφέροντα, με πρώτο και καλύτερο το Ξενία.

Θεωρούμε ότι οι παραλίες της πόλης, ελεύθερες για τους πεζούς μπορούν να διαμορφωθούν σε τεράστιες παραλιακές πλατείες που θα συγκεντρώνουν ποικίλες δραστηριότητες (αθλητικές, πολιτιστικές, εμπορικές κ.λ.π.). Σε συνδυασμό με την καθαρή θάλασσα που έχουμε ανάγκη μπορούν να συνεισφέρουν στην αλλαγή της καθημερινότητας μας.

Και επειδή δεν μπορούμε να παραπέμπουμε στο μέλλον τις αλλαγές που η κοινωνία μας χρειάζεται, ας ξεκινήσουμε σήμερα.

Ζητάμε από το Δημοτικό Συμβούλιο με απόφαση του να παραχωρήσει τις παραλίες της πόλης στους κατοίκους της. Δεν είναι δυνατόν επί δυόμισι μόνο μήνες το καλοκαίρι να ελευθερώνονται οι παραλίες από τα αυτοκίνητα. Παρ' όλο που αυτό που δικαιούμαστε είναι η μόνιμη διαμόρφωση τους όπως περιγράφουμε πιο πάνω, άμεσα τουλάχιστον πρέπει να μείνουν ελεύθερες για τους πεζούς για πολύ μεγαλύτερο διάστημα (π.χ. από την 25^η Μαρτίου μέχρι τα παζάρια).

Δηλώνουμε ότι για εμάς αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα. Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω από την διεκδίκηση ελεύθερων χώρων για τους κατοίκους της πόλης, αλλά το άνοιγμα των παραλίων στους πεζούς για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι κάτι παραπάνω από ώριμο αίτημα της τεράστιας πλειοψηφίας των κατοίκων και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ."